Nie od dzisiaj wiadomo, ze nasi czworonożni przyjaciele uwielbiają przeróżne zabawy. Podobnie jest z naszymi małymi pociechami. Zawsze jednak w przypadku relacji dziecko-pies zarówno u rodziców dziecka jak i u właścicieli psa będzie występowała obawa o bezpieczeństwo takiego kontaktu.
Mimo iż większość psów, nawet tych na co dzień nie lubiących obcych ludzi potrafi doskonale „dogadać” się z dziećmi. Nieraz możemy być zdumieni jak wiele nasz czworonóg jest w stanie znieść ze strony dziecka. A dziecięca fantazja jest w tym przypadku nieograniczona. Nasze pociechy potrafią zabawić się w weterynarza, dokładnie sprawdzić jak pies reaguje na bodźce, a nawet potraktować psiaka jako miejsce do ekspresji artystycznej. Na pewno nie wolno nam jednak zakładać ze kontakt psa z dziećmi przebiegnie bezproblemowo. Za każdym razem pierwsze kontakty powinny następować pod bezpiecznym okiem osób dorosłych, mogących odpowiednio zareagować w razie problemów.
Problemy w relacjach dziecko-pies zazwyczaj nie występują gdy to pies pojawia się w domu w którym mieszka dziecko. Nasi milusińscy na ogół ciepło przyjmują nowego, czworonożnego członka rodziny. Tutaj do dorosłych należy wytłumaczenie dzieciom że pies to nie zabawka, a żywe stworzenie.
Znacznie trudniej wygląda sytuacja gdy to dziecko pojawia się w domu w którym już zamieszkuje pies. Najczęściej dochodzi wtedy do sytuacji gdy cała uwaga i miłość rodziców przekłada się na nowego członka rodziny, przy czym najczęściej odbywa się to kosztem psa i jego komfortu życia. Musimy pamiętać że nasz czworonóg też jest członkiem rodziny, który wymaga naszej miłości i opieki. Co więcej, w przeciwieństwie do innych domowników nie rozumie on że niemowlę wymaga szczególnej troski i poświęcenia ze strony wszystkich domowników. Pies odbiera całą sytuację jako nagły brak zainteresowania, a dziecko zaczyna postrzegać jako konkurenta w zabieganiu o miłość rodziny. Taka sytuacja potrafi prowadzić do niepotrzebnych napięć, Nieradko tez i niebezpiecznych sytuacji. Na pewno nie jest prawidłowe odseparowanie niemowlęcia od psa. Prędzej czy później do spotkania i tak będzie musiało dojść. Zaleca się zatem stopniowe oswajanie psa z dzieckiem, wyznaczenie obu stronom wyraźnych granic co wolno a czego nie.
Ostatnią z omawianych sytuacji jest pies przebywający z obcym dzieckiem. Wtedy ani pies ani dziecko nie są przyzwyczajone do siebie nawzajem. Nie wolno wtedy zostawiać psa samego z dzieckiem. Odpowiedzialni rodzice jak i właściciele psów powinni pamiętać że to w znacznej mierze od nich zależy jak będą wyglądały relacje na linii dziecko-pies. Większość incydentów pomiędzy dziećmi i psami wynika z ingerencji dzieci w wieku przedszkolnym w sferę przestrzeni psa. Pies gwałtownie obudzony, pozbawiany jedzenia lub agresywnie zaczepiany sam reaguje agresją. Zanim więc zrzucimy winę za agresywne zachowania na psa warto się zastanowić czy rodzice dziecka nauczyli go ze pies, jak każde żywe stworzenie zasługuje na szacunek i ma prawo do chwili spokoju. Przede wszystkim zawsze należy zachować ostrożność i zdrowy rozsądek.
