Żywienie naturalne psa w przewlekłej niewydolności nerek

Wiele osób żywiących swoje psy naturalnie na samym początku przygody z karmieniem surowym mięsem boi się o choroby nerek u psa. Rzeczywiście trzeba uważać na naszą nadgorliwość. Kochając swojego psa chcielibyśmy przychylić mu nieba i fundujemy psu najczystsze i najlepsze mięso pozbawione ścięgien, tłuszczu i kości, dajemy także pyszne podroby i nie przemycamy warzyw, gdyż pies ich nie lubi. To błędy – taka dieta powoduje, iż psy w dawce pokarmowej otrzymują rzeczywiście duże ilości białka i fosforu. Pilnując różnorodności diety i trzymając się proporcji mięsa z kością, bez kości, podrobów, owoców i warzyw unikniemy problemu. Natomiast bez względu na sposób żywienia z wielu innych powodów może rozwinąć się przewlekła niewydolność nerek u psa – co wtedy ? Czy w ogóle takiego psa można żywić naturalnie czy jedynym wyjściem jest przejście na karmę leczniczą? Oczywiście, że możemy takiego psa żywić naturalnie.

Oto na co musimy zwracać uwagę:

1. Niska podaż białka. W PNN możliwości eliminacji z organizmu azotu niebiałkowego powstałego z rozpadu białek są ograniczone. By nie gromadził się w krwi (nie podwyższał się mocznik) powinniśmy obniżyć go w diecie. By udział procentowy białka w diecie był niższy na jego miejsce musi powędrować tłuszcz i błonnik (nie dajemy węglowodanów złożonych ani prostych z zasady). Tym samym część mięsa zastępujemy tłuszczem (roślinnym i zwierzęcym) oraz warzywami i owocami. Wybierając mięsa skłaniać powinniśmy się do tłustszych – kaczka, gęś, wieprzowina lub w ogóle elementy zawierające tkankę tłuszczową, skórę. Udział warzyw i owoców (w tym gotowanych także) również powinien być wyższy i oscylować w okolicach 25-30% dawki.

2. Obniżenie podaży fosforu: uzyskujemy zmniejszając udział kości w diecie, a jako źródło wapnia używamy skorupek jaj kurzych, gdyż posiadają one właściwości wiążące jony fosforanowe uniemożliwiając wchłanianie się fosforu w jelitach. Drugim ważnym elementem ograniczenia podaży fosforu jest wybieranie warzyw i owoców o niskiej zawartości tego pierwiastka, czyli takich w których znajduje się go do 50 mg/100g (gruszki,jabłka, pomarańcze, porzeczki, śliwki, kalafior, kapusta, marchew, pietruszka – korzeń, pomidory). Sposobem obniżenia zawartości fosforu jest gotowanie warzyw i owoców i odlewanie wywaru z wypłukanym fosforem.

3. Dopajanie, przemycanie wody. Im więcej wody przepłynie przez organizm tym więcej „produktów przemiany białek” za sobą poniesie. Można stosować najróżniejsze sposoby. Od dolewania wody do przygotowanych posiłków z mięsa mielonego po gotowanie rosołków (wywarów mięsnych bez soli i przypraw), które są chętniej wypijane przez psy niż czysta woda bo pachną mięsem. Do tych samych rosołków możemy dodawać odrobinę żelatyny otrzymując tym samym galaretki równie smakowite co wywary.

4. Suplementy:
   a) Olej z łososia ogranicza stany zapalne, wzmaga procesy regeneracji i jest jak najbardziej pożądany. Warto łączyć go z witaminą E jako antyoksydantem;
   b) Wspomniany wcześniej węglan wapnia (skorupki jaj ) wiąże fosfor w jelitach i wydala go z kupą;
   c) Zioła moczopędne: pietruszka, seler, perz, mniszek lekarski. Można używać również gotowych preparatów i mieszanek ziołowych.

5. Bez względu na dietę ocenę leczenia i kondycji psich nerek powinniśmy monitorować wykonując regularne badania krwi, uwzględniające morfologię oraz podstawową biochemię (enzymy wątrobowe, mocznik, kreatynina, fosfor, wapń, białko całkowite).

lek. wet. Wojciech Adamski
Przychodnia Nova