Wilczak czechosłowacki powstał w wyniku skrzyżowania owczarka niemieckiego z wilkiem karpackim. To nadało mu unikalne cechy fizyczne oraz charakterystyczne zachowanie. Rasa ta cieszy się coraz większym zainteresowaniem, jednak nie jest odpowiednia dla każdego właściciela. Wilczak wymaga konsekwentnego wychowania i doświadczenia w prowadzeniu psów o dominującym charakterze.
Pod względem wyglądu wilczak czechosłowacki bardzo przypomina swojego dzikiego przodka. Ma smukłą sylwetkę, gęstą sierść i charakterystyczne, żółtawe oczy. Jego usposobienie również odzwierciedla wilcze instynkty – jest czujny, ostrożny i lojalny wobec swojego stada, czyli rodziny, z którą żyje. Mimo to potrafi być wymagający, dlatego przyszli opiekunowie muszą przygotować się na intensywną pracę z tym psem
Spis treści
| Cechy | Opis |
|---|---|
| Wzrost | 55-65 cm |
| Waga | 20-30 kg |
| Typ sierści | Gęsty, miękki podszerstek i dłuższe, sztywniejsze włosy |
| Umaszczenie | Szare |
Wilczak czechosłowacki to rasa, która powstała w drugiej połowie XX wieku w Czechosłowacji jako efekt eksperymentalnego krzyżowania owczarków niemieckich z wilkami karpackimi. Głównym celem hodowli było stworzenie psa, który łączyłby cechy psa służbowego z instynktami i wytrzymałością dzikiego wilka. Program hodowlany rozpoczęto w 1955 roku pod kierownictwem Karela Hartla, a pierwsze udane krzyżowania przeprowadzono w laboratoriach wojskowych.
Wilczak czechosłowacki został oficjalnie uznany za rasę w 1982 roku, a w 1999 roku wpisano go na listę ras FCI. Choć początkowo przeznaczony był do użytku wojskowego i policyjnego, dziś znajduje miejsce zarówno jako pies pracujący, jak i towarzysz aktywnych właścicieli.
Jest to pies o unikalnej sylwetce i wyglądzie przypominającym dzikiego wilka. Charakteryzuje się atletyczną budową ciała, mocnym koścem oraz dobrze rozwiniętymi mięśniami. Jego ciało jest proporcjonalne, a ruchy płynne i pełne energii. Jest psem bardzo dynamicznym i wysoce inteligentnym.
Wilczaki czechosłowackie należą do ras średnich i dużych. Dorosłe psy osiągają wysokość w kłębie od 60 do 65 cm, a suki są nieco niższe, zazwyczaj w granicach 55-60 cm. Waga dorosłych samców wynosi od 25 do 30 kg, podczas gdy suki ważą między 20 a 25 kg. Warto zwrócić uwagę, że te psy mają bardzo dobrą kondycję fizyczną i są naturalnie umięśnione, co sprawia, że mogą wydawać się lżejsze, niż wskazuje ich rozmiar.
Sierść wilczaka czechosłowackiego jest jednolicie gęsta i dobrze przystosowana do trudnych warunków atmosferycznych. Dominujące umaszczenie to odcienie szarości z charakterystycznym wilczym rysunkiem na pysku. Mogą występować również jaśniejsze lub ciemniejsze odmiany koloru, ale podstawą jest zawsze barwa przypominająca naturalne umaszczenie wilka.
Wilczak czechosłowacki posiada sierść przystosowaną do trudnych warunków atmosferycznych – jest to wynikiem dziedzictwa po wilkach karpackich. Sierść składa się z dwóch warstw – gęstego, miękkiego podszerstka, który izoluje przed zimnem, oraz dłuższych, sztywniejszych włosów okrywowych chroniących przed wilgocią i wiatrem. Dzięki temu pies dobrze znosi zarówno niskie, jak i wysokie temperatury.
Sezonowe linienie jest intensywne, szczególnie wiosną i jesienią. Wówczas pies gubi dużą ilość podszerstka, co wymaga regularnego wyczesywania, aby uniknąć nadmiernego gromadzenia się sierści w domu. Poza tym okresem pielęgnacja sierści jest stosunkowo łatwa, ponieważ wilczak nie wymaga częstych kąpieli – jego naturalne oleje chronią skórę i sierść przed zabrudzeniami.
Średnia długość życia wilczaka czechosłowackiego wynosi od 12 do 16 lat. W porównaniu do innych ras średnich i dużych psów jest to dobry wynik. Długość życia zależy od wielu czynników, takich jak genetyka, dieta, poziom aktywności fizycznej oraz opieka weterynaryjna. Regularne kontrole u weterynarza oraz dobrze zbilansowana dieta mają kluczowe znaczenie dla zachowania zdrowia i długowieczności psa.
Mimo swojej wytrzymałości wilczaki czechosłowackie mogą być podatne na pewne schorzenia, takie jak dysplazja stawu biodrowego, choroby serca czy problemy z układem pokarmowym. Dlatego właściciele powinni zwracać szczególną uwagę na profilaktykę zdrowotną i unikać nadmiernego obciążania młodych psów intensywnym wysiłkiem fizycznym.
Przedstawiciele tej rasy mają stosunkowo duże mioty, liczące od 4 do nawet 8 szczeniąt, które rodzą się z zamkniętymi oczami i uszami, a ich rozwój jest bardzo dynamiczny. W pierwszych tygodniach życia wymagają intensywnej opieki matki oraz dostępu do odpowiedniego pożywienia. W wieku około 3-4 tygodni zaczynają eksplorować otoczenie i przejawiać pierwsze oznaki naturalnej ciekawości oraz instynktów łowieckich.
W procesie socjalizacji istotne jest zapewnienie szczeniętom odpowiednich doświadczeń, które pozwolą im wyrosnąć na zrównoważone, pewne siebie psy. Od 8 tygodnia życia wilczaki powinny poznawać różne bodźce, ludzi i zwierzęta, aby zapobiec nadmiernej nieufności w dorosłym życiu. Przyszli właściciele muszą mieć świadomość, że dobrze wychowane szczenięta stanowią podstawę dla późniejszego odpowiedzialnego i zrównoważonego dorosłego psa.
Wilczak czechosłowacki wyróżnia się charakterystycznym wyglądem, który silnie nawiązuje do jego wilczych przodków. Posiada smukłe, ale umięśnione ciało, długie nogi oraz wyrazistą głowę o wydłużonym pysku. Jego żółte, przenikliwe oczy nadają mu dzikiego, nieco tajemniczego wyrazu, a stojące, trójkątne uszy wzmacniają to wrażenie.
Charakterystycznym elementem tej rasy jest także ogon – noszony swobodnie, często zwisający w spoczynku, ale unoszący się podczas ekscytacji lub aktywności. Dzięki silnym mięśniom i harmonijnie zbudowanej sylwetce wilczak jest bardzo zwinny i szybki.
Jego wyraz twarzy często określany jest jako inteligentny i czujny. Wilczak czechosłowacki potrafi bardzo szybko analizować sytuację i dostosowywać się do zmian w otoczeniu. Jego ruchy są płynne i sprężyste, a sylwetka proporcjonalna i elegancka, co sprawia, że jest jedną z najbardziej efektownych ras psów o wilczym wyglądzie.
Wilczak czechosłowacki to pies o silnym, niezależnym charakterze, co sprawia, że wymaga doświadczonego właściciela. Jest bardzo lojalny wobec swojego opiekuna i rodziny, ale równocześnie bywa nieufny wobec obcych. Ze względu na swoje wilcze korzenie, jego instynkty są bardzo silne – szybko reaguje na bodźce, jest czujny i ma doskonały zmysł orientacji.
To pies bardzo inteligentny, który uczy się błyskawicznie, ale bywa uparty. Wymaga konsekwentnego i cierpliwego szkolenia, opartego na pozytywnym wzmocnieniu. Zaniedbanie socjalizacji może prowadzić do lękliwości lub nadmiernej dominacji. Jest psem aktywnym, który potrzebuje wyzwań zarówno fizycznych, jak i umysłowych.
Wilczaki czechosłowackie cechują się szeregiem charakterystycznych zachowań wynikających z ich dziedzictwa. Bardzo silnie przywiązują się do swoich właścicieli i często wykazują tendencję do podążania za nimi niczym cień. Lubią pracować w grupie i mają silnie rozwinięty instynkt stadny.
Psy tej rasy są niezwykle aktywne i potrzebują dużej ilości ruchu. Uwielbiają biegać, eksplorować teren i rozwiązywać problemy. Zostawione same sobie na dłuższy czas mogą wykazywać destrukcyjne zachowania, takie jak niszczenie przedmiotów lub kopanie w ziemi. Wilczaki są również mistrzami ucieczek – potrafią skakać bardzo wysoko oraz otwierać drzwi i furtki.
Jest to pies, który przy odpowiednim wychowaniu i socjalizacji może dobrze funkcjonować w ludzkim domu. Nie jest to jednak rasa dla każdego, ponieważ wymaga konsekwencji, stanowczości i dużej ilości uwagi. Właściciel musi być dla niego przewodnikiem, któremu pies będzie ufał i którego autorytet będzie respektował.
Pod względem relacji z innymi zwierzętami, wilczaki bywają dominujące wobec innych psów, zwłaszcza tej samej płci. Wymagają odpowiedniej socjalizacji już od szczenięcia, aby nauczyły się właściwych interakcji. W stosunku do kotów i małych zwierząt mogą przejawiać silny instynkt łowiecki, dlatego ich wspólne życie wymaga ostrożnego wprowadzenia i nadzoru.
Wilczak czechosłowacki to pies o silnym instynkcie stadnym, co oznacza, że w odpowiednich warunkach może być dobrym towarzyszem dla dzieci. Jednak jego żywiołowy charakter oraz wysoka energia wymagają uważnej interakcji. Dzieci muszą nauczyć się, jak właściwie postępować z psem, aby nie prowokować go do nadmiernej ekscytacji lub zachowań wynikających z instynktu łowieckiego. Ważne jest, aby od najmłodszych lat psa uczyć delikatności i cierpliwości w kontakcie z dziećmi.
Stosunek wilczaka czechosłowackiego do innych psów zależy od jego socjalizacji oraz charakteru konkretnego osobnika. W wielu przypadkach psy tej rasy mogą być dominujące wobec innych czworonogów, szczególnie jeśli nie miały odpowiedniej ekspozycji na kontakty społeczne w młodym wieku. Regularna interakcja z innymi psami, najlepiej od szczenięcia, pomaga wykształcić prawidłowe zachowania i uniknąć agresji czy niepotrzebnej dominacji.
Ze względu na swoje silne instynkty łowieckie wilczak czechosłowacki, może nie być najlepszym wyborem dla osób posiadających koty lub inne małe zwierzęta. Wiele zależy od odpowiedniego wprowadzenia i socjalizacji – jeśli wilczak od najmłodszych lat dorasta z kotem, istnieje szansa, że zaakceptuje go jako członka swojej grupy. Jednak nawet w takich przypadkach konieczny jest nadzór, ponieważ nagłe ruchy kota mogą prowokować psa do pogoni.
Jest to rasa niezwykle aktywna, dlatego jej żywienie powinno być dostosowane do intensywnego trybu życia. Najlepszym rozwiązaniem jest wysokiej jakości karma bogata w białko zwierzęce oraz tłuszcze, które dostarczą energii niezbędnej do codziennej aktywności. Wilczaki dobrze reagują na dietę BARF, opartą na surowym mięsie, kościach mięsnych, podrobach i warzywach. Wskazane jest podawanie wołowiny, jagnięciny, ryb czy drobiu, ale należy unikać wysoko przetworzonej karmy o niskiej wartości odżywczej.
Niezbędnym elementem diety są również suplementy wspierające stawy, takie jak glukozamina i chondroityna, ponieważ rasa ta jest narażona na problemy ortopedyczne. Regularne posiłki, podzielone na dwie porcje dziennie, pomagają w utrzymaniu prawidłowego trawienia i zapobiegają skrętowi żołądka, na który duże psy mogą być podatne. Właściciel powinien dostosować ilość pokarmu do wieku, masy ciała oraz poziomu aktywności psa, aby uniknąć zarówno niedoborów, jak i nadwagi.
Wilczak czechosłowacki wymaga odpowiednio zbilansowanej diety, która dostarcza niezbędnych składników odżywczych. Pies tej rasy powinien spożywać wysokiej jakości białko zwierzęce, tłuszcze oraz odpowiednią ilość witamin i minerałów. Ze względu na dużą aktywność fizyczną, ważne jest dostosowanie kaloryczności diety do poziomu ruchu psa. Karmienie powinno odbywać się w regularnych porach, najlepiej dwa razy dziennie, aby uniknąć problemów trawiennych.
Wilczaki czechosłowackie najlepiej przyswajają dietę opartą na surowym mięsie, czyli tzw. diecie BARF. Wskazane są gatunki mięs bogate w wartościowe składniki odżywcze, takie jak wołowina, jagnięcina, drób, a także ryby. Należy unikać mięsa wysoko przetworzonego oraz kości drobiowych, które mogą stanowić zagrożenie dla układu pokarmowego psa. Dieta powinna być uzupełniona o podroby, warzywa i zdrowe tłuszcze, zapewniające optymalne funkcjonowanie organizmu.
Przedstawiciele tej rasy potrzebują długich spacerów i intensywnej aktywności fizycznej dostosowanej do jego naturalnych predyspozycji. Najlepiej sprawdzają się dynamiczne formy ruchu, takie jak bieganie przy rowerze (bikejoring), canicross, a także wspólne długodystansowe marsze po zróżnicowanym terenie. Dzięki swojej siłowej wytrzymałości doskonale radzi sobie w sportach zaprzęgowych oraz treningach wytrzymałościowych, takich jak skijoring – bieganie na nartach z psem.
Nie można zapominać o ćwiczeniach rozwijających umiejętności intelektualne, które pomagają utrzymać równowagę psychiczną i fizyczną. Tropienie, trening posłuszeństwa czy zabawy z wykorzystaniem mat węchowych świetnie angażują umysł psa i jednocześnie redukują jego nadmiar energii. Wilczaki uwielbiają także interaktywne zabawki logiczne, które wymagają rozwiązania problemów, aby zdobyć nagrodę.
Wilczak czechosłowacki to rasa niezwykle energiczna, wymagająca dużej ilości ruchu. Brak odpowiedniej dawki aktywności może prowadzić do problemów behawioralnych, takich jak nadpobudliwość czy destrukcyjne zachowania. Idealnym rozwiązaniem są długie spacery, bieganie oraz aktywności umysłowe, takie jak szkolenie posłuszeństwa czy zabawy węchowe.
Dzięki swojej wytrzymałości i inteligencji wilczaki świetnie sprawdzają się w sportach kynologicznych, takich jak agility, dogtrekking czy obedience. Pies tej rasy nie nadaje się do życia w rodzinie o niskim poziomie aktywności – wymaga zaangażowania i konsekwentnego zapewniania mu różnorodnych bodźców ruchowych.
Wilczak czechosłowacki to pies wymagający intensywnej aktywności fizycznej oraz mentalnej. Idealne formy ruchu dla tej rasy to bieganie na długich dystansach, piesze wędrówki po trudnym terenie oraz zajęcia angażujące umysł, takie jak tropienie czy trening posłuszeństwa. Właściciel powinien zapewnić psu codziennie co najmniej dwie godziny aktywności, aby uniknąć frustracji i problemów behawioralnych.
Sporty kynologiczne, takie jak agility, dogtrekking, obedience czy IPO, doskonale rozwijają zdolności fizyczne i intelektualne wilczaka. Szczególnie dobrze sprawdza się dogtrekking, czyli długie wędrówki z psem w terenie, które nie tylko pozwalają mu na spożytkowanie energii, ale także zacieśniają więź z opiekunem. Ważne jest również, aby unikać monotonnych spacerów i dostarczać psu różnorodnych bodźców, które stymulują go psychicznie.
Psy te najlepiej odnajdują się w przestronnych warunkach, gdzie mają możliwość swobodnego poruszania się i eksplorowania otoczenia. Najlepszym środowiskiem dla tego psa jest dom z dużym, dobrze zabezpieczonym ogrodem, gdzie może realizować swoje naturalne potrzeby ruchowe. Ogrodzenie powinno być solidne i wysokie, ponieważ wilczaki mają skłonność do skakania oraz prób ucieczki. Zaleca się płoty o wysokości co najmniej 2 metrów, a także dodatkowe zabezpieczenia, zwłaszcza przy bramkach i furtkach.
Wilczak czechosłowacki nie jest rasą stworzoną do życia w małych mieszkaniach. Ze względu na swoje duże potrzeby ruchowe i naturalne instynkty, najlepiej czuje się w domach z dużym ogrodem lub w bezpośrednim sąsiedztwie terenów zielonych, gdzie może swobodnie biegać. Jeśli jednak właściciel zdecyduje się na trzymanie wilczaka w mieszkaniu, konieczne jest zapewnienie mu kilku godzin aktywności dziennie.
Istotne jest także odpowiednie zorganizowanie przestrzeni. Wilczak potrzebuje własnego miejsca do odpoczynku, w którym będzie czuł się bezpiecznie. Regularne spacery, urozmaicone ćwiczenia oraz zabawy umysłowe mogą pomóc w adaptacji psa do warunków miejskich, ale nie zastąpią dostępu do otwartych przestrzeni. Brak odpowiedniego ruchu w małym mieszkaniu może prowadzić do frustracji, niszczycielskich zachowań oraz nadmiernej pobudliwości.
Najlepszym środowiskiem dla wilczaka czechosłowackiego jest dom na wsi lub w pobliżu lasów i terenów górskich. Pies tej rasy ceni sobie przestrzeń, możliwość swobodnego biegania oraz regularny kontakt z naturą. Idealnie sprawdza się życie na dużej posesji, najlepiej ogrodzonej, ponieważ wilczaki mają skłonność do ucieczek i eksplorowania otoczenia.
Właściciel wilczaka powinien zadbać o solidne ogrodzenie o wysokości co najmniej 2 metrów, ponieważ te psy są znane ze swojej zdolności do wspinaczki i skakania. Dobrze, jeśli mają dostęp do zadaszonego miejsca, które zapewni im schronienie przed deszczem i słońcem. W zimie wilczaki dobrze znoszą niskie temperatury, jednak warto zapewnić im ocieploną budę lub dostęp do ciepłego pomieszczenia w ekstremalnych warunkach atmosferycznych.
Wilczak czechosłowacki to rasa, która najlepiej odnajduje się w przestronnych warunkach, gdzie ma możliwość swobodnego poruszania się i eksplorowania otoczenia. Najlepszym środowiskiem dla tego psa jest dom z dużym, dobrze zabezpieczonym ogrodem, gdzie może realizować swoje naturalne potrzeby ruchowe. Ogrodzenie powinno być solidne i wysokie, ponieważ wilczaki mają skłonność do skakania oraz prób ucieczki. Zaleca się płoty o wysokości co najmniej 2 metrów, a także dodatkowe zabezpieczenia, zwłaszcza przy bramkach i furtkach.
Wilczak czechosłowacki nie jest typowym psem do mieszkania w bloku, jednak przy odpowiednim zaangażowaniu opiekuna może zaadaptować się do życia w warunkach miejskich. Kluczowe jest zapewnienie mu codziennie co najmniej kilku godzin aktywności fizycznej oraz mentalnej. Brak odpowiedniego ruchu i stymulacji umysłowej może prowadzić do problemów behawioralnych, takich jak nadpobudliwość, niszczenie przedmiotów czy intensywne wokalizowanie. Właściciele powinni zadbać o różnorodność spacerów, w tym wycieczki w tereny leśne lub górskie, gdzie pies może realizować swoje instynkty eksploracyjne.
Najczęstszym problemem zdrowotnym u tej rasy jest dysplazja stawu biodrowego i łokciowego, która może prowadzić do bólu oraz ograniczenia ruchu. Warto regularnie kontrolować stan stawów i unikać nadmiernego obciążania psa w młodym wieku.
Innym częstym schorzeniem jest skłonność do chorób serca, w tym kardiomiopatii rozstrzeniowej. W związku z tym zaleca się regularne badania kardiologiczne u weterynarza.
Niektóre wilczaki mogą cierpieć na schorzenia autoimmunologiczne, dlatego warto zwracać uwagę na ewentualne reakcje alergiczne oraz stan skóry i sierści. Właściwa dieta oraz regularne wizyty u weterynarza pomagają w utrzymaniu zdrowia psa przez długie lata.
Wilczak czechosłowacki ma sierść przystosowaną do trudnych warunków atmosferycznych, dlatego jej pielęgnacja nie jest szczególnie wymagająca. Wystarczy regularne szczotkowanie, przynajmniej dwa razy w tygodniu, aby usunąć martwe włosy i utrzymać sierść w dobrej kondycji. W okresie linienia, które występuje dwa razy do roku, konieczne jest częstsze czesanie, aby uniknąć nadmiernego gromadzenia sierści w domu.
Kąpiele powinny być ograniczone do niezbędnego minimum, ponieważ naturalna warstwa ochronna na skórze i sierści wilczaka pomaga mu w utrzymaniu odpowiedniego nawilżenia i ochrony przed czynnikami zewnętrznymi. Zbyt częste kąpiele mogą prowadzić do podrażnień i wysuszenia skóry. Warto sprawdzać stan uszu, przycinać pazury oraz dbać o higienę jamy ustnej, aby zapobiegać problemom zdrowotnym.
Ta rasa wyróżnia się wyglądem, a także unikalnymi cechami charakteru i zdolnościami. Jest to pies, który potrafi nawiązywać niezwykle silne relacje ze swoim właścicielem, ale wymaga przy tym odpowiedniego prowadzenia. W porównaniu do innych ras wykazuje wyjątkową lojalność i posłuszeństwo, jeśli zostanie odpowiednio wychowany.
Dzięki swojemu unikalnemu pochodzeniu wilczak czechosłowacki wykazuje instynkt stadny, co oznacza, że czuje się najlepiej wśród ludzi lub innych psów, z którymi ma nawiązaną więź. Ich naturalna czujność i ostrożność w stosunku do obcych sprawiają, że doskonale nadają się na psy stróżujące. Jednocześnie potrafią być bardzo czułe wobec swoich opiekunów i wykazują dużą potrzebę kontaktu z człowiekiem.
Mimo swojego wyglądu wilczak czechosłowacki jest rasą stosunkowo nową, oficjalnie uznaną w 1982 roku przez FCI. Początkowo był hodowany do celów wojskowych i służbowych, zwłaszcza jako pies patrolowy i tropiący. Ze względu na wysoką inteligencję oraz doskonały węch, znalazł zastosowanie także w służbach ratunkowych i poszukiwawczych. Jest to jedna z niewielu ras, które zachowały wiele cech dzikiego przodka, takich jak nieufność wobec obcych oraz silny instynkt przetrwania.
Wilczaki mają niezwykle rozwiniętą zdolność komunikacji niewerbalnej. Oprócz standardowego szczekania często wydają dźwięki przypominające wycie oraz pomruki, co jest cechą typową dla wilków. Ponadto są znane z tego, że potrafią same otwierać drzwi i pokonywać wysokie ogrodzenia, dlatego wymagają odpowiedniego zabezpieczenia terenu, w którym się znajdują.
Wilczak czechosłowacki pojawił się w kilku filmach oraz książkach, gdzie często przedstawiany jest jako wierny, ale tajemniczy towarzysz człowieka. Jednym z najsłynniejszych przykładów jest książka „Wilk, który wrócił" autorstwa Evy Skálové, opowiadająca historię psa tej rasy, który pokonuje wiele trudności, aby wrócić do swojego właściciela.
Wilczaki czechosłowackie były również wykorzystywane w produkcjach filmowych jako dublerzy wilków, ponieważ łatwiej poddają się tresurze, a ich wygląd jest niemal identyczny, jak u dzikich krewniaków. Jednym z bardziej znanych przykładów jest wykorzystanie tej rasy w filmach dokumentalnych dotyczących życia wilków, gdzie zastępowały one prawdziwe dzikie osobniki.
Wilczak czechosłowacki to rasa pełna kontrastów – z jednej strony niezwykle inteligentna, lojalna i wytrzymała, z drugiej wymagająca, niezależna i trudna w prowadzeniu. Decyzja o wyborze tego psa powinna być poprzedzona dokładnym przeanalizowaniem jego potrzeb oraz konsekwentnym przygotowaniem do opieki nad nim. Właściwie prowadzony wilczak stanie się nie tylko oddanym towarzyszem, niezawodnym stróżem oraz partnerem w aktywnym trybie życia.
Jego inteligencja, lojalność oraz zdolności adaptacyjne sprawiają, że doskonale sprawdza się w różnych rolach – od psa stróżującego po towarzysza w aktywnym stylu życia. Jest psem niezwykle odpornym na trudne warunki atmosferyczne i doskonale sprawdza się w różnorodnych terenach.
Jednak wybór tej rasy powinien być dobrze przemyślany – wilczak wymaga konsekwentnego wychowania, dużej ilości ruchu i odpowiedniego szkolenia. Nie jest to pies dla osób, które nie mają doświadczenia w pracy z wymagającymi rasami. W rękach odpowiedniego opiekuna może jednak być niezwykle wiernym i oddanym kompanem na wiele lat.
Wilczak czechosłowacki najlepiej sprawdzi się u osób aktywnych, które są gotowe poświęcić czas na szkolenie i zapewnienie psu odpowiedniej dawki ruchu. Nie nadaje się dla osób prowadzących siedzący tryb życia, ponieważ bez zajęcia może wykazywać destrukcyjne zachowania. Jest to rasa dla ludzi konsekwentnych, którzy potrafią jasno wyznaczać granice, ale jednocześnie budować silną więź ze swoim czworonogiem.
