Rasy psów: Ogar polski

Ogar polski to kolejny z jedynie pięciu przedstawicieli rdzennie polskich ras psów. Pierwotnie będące psami myśliwskimi ogary, obecnie regularnie pełnią rolę psów rodzinnych, bardzo dobrze odnajdując się w środowisku miejskim.

Pochodzenie

Historia ogarów sięga starożytności, kiedy to w rejonie Azji i Afryki były uważane za doskonałe psy myśliwskie. W Europie pojawiły się wraz z powracającymi krzyżowcami. Mowa tutaj oczywiście o przodkach dzisiejszych ogarów, które w wyniku krzyżowania w różnych rejonach naszego kontynentu dały początek wielu rasom psów myśliwskich. Jak w przypadku większości narodowych odmian psów, ich posiadanie oraz użytkowanie początkowo było wyłącznie przywilejem szlachty. Wynikało to również z dużej wartości dobrze wyszkolonych psów myśliwskich. Na kartach historii ogarów pojawiły się również smutne momenty jak np. topnienie tej rasy, uważanej za symbol polskości, przez zaborców. Rasę odtworzono dopiero po wojnie, natomiast wzorzec ustalono dopiero w 1964 roku.

Wygląd

Jak większość psów myśliwskich, także ogar jest psem o muskularnej budowie, ciężko go jednak uznać za psa masywnego. Pies jest dobrze umięśniony, z mocnymi nogami i dużą, wyraźnie zaznaczoną głową. Prawidłowo psy osiągają nieco ponad sześćdziesiąt centymetrów wysokości, suki o około pięć centymetrów mniej. Różnica wielkości oraz masywności pomiędzy psami i sukami jest wyraźnie zauważalna. Ogar polski jak większość psów myśliwskich ma szatę dwuwarstwową składającą się z długiego włosa okrywowego oraz gęstego podszerstka, uodparniającego psa na warunki atmosferyczne. Na głowie, nogach i uszach sierść jest wyraźnie krótsza. Jedynym poprawnym umaszczeniem jest ciemnobrązowe z czarnym siodłem.

Ogar polski - dla kogo?

Jako psy myśliwskie ogary są psami wszechstronnymi oraz niezwykle wytrzymałymi i sprawdzającymi się w każdym terenie. Na co dzień rasa ta jest pozbawiona agresji, odpowiednia do zamieszkiwania z dziećmi oraz do przebywania w ciasnych pomieszczeniach. Mimo swojego myśliwskiego rodowodu ogary nie są psami, które rozpiera energia - na co dzień wiodą one spokojny i ustatkowany żywot. Co ciekawe, mimo że ogar lubi ruch to jest się w stanie zadowolić jego niewielką dawką podczas codziennego spaceru.