Dziś również tekst skierowany przede wszystkim do właścicieli szczeniąt. Poruszymy temat dotyczący niemal wszystkich małych piesków, które za wcześnie zostały odłączone od matki. Mowa o podgryzaniu rak podczas zabawy. Jak oduczyć psa tego brzydkiego nawyku? Skąd się on bierze? Dowiecie się tego poniżej.
Obserwując zabawę małych piesków na pewno nieraz zauważyłeś, jak się gryzą. Bezustannie zaczepiają się i wgryzają nawzajem w skórę, co kończy się bólem i piskiem. Jeśli w pobliżu jest ich matka, to ona czuwa nad rozwojem sytuacji. Nie reaguje, dopóki nie zauważa takiej potrzeby i nie sądzi, że któreś z jej dzieci przekroczyło granicę. Jeśli według niej jedno ze szczeniąt zachowywało się zbyt agresywnie, interweniuje sama, robiąc mu dokładnie to samo. Takie zachowanie najlepiej uczy małe pieski, że nie można w ten sposób postępować.
Sprawa nieco się komplikuje, kiedy suki nie ma przy małym i to człowiek musi oduczyć go podgryzania, które jest bardzo uciążliwe np. podczas codziennej zabawy. Istnieją jednak na to sposoby. Należy zwrócić na ten problem szczególną uwagę, ponieważ wraz z dorastaniem psa, staje się on co raz bardziej niebezpieczny. Zapał do gryzienia nasila się mniej więcej w 5 miesiącu życia, kiedy wyrastają mu stałe zęby. Przy ich pomocy pies prawdopodobnie będzie próbował ustalić hierarchię - jeśli nie ukrócimy jego zapędów, szczenięce podgryzanie może w konsekwencji doprowadzić do przykrych sytuacji.
Ludzie w tym kontekście dzielą się na dwie grupy: tych, którzy uważają, że wystarczy pokazać psu gdzie jest granica, tak aby podgryzanie podczas zabawy nie miało wiele wspólnego z prawdziwym gryzieniem i tych, którzy są za całkowitym oduczeniem psa takich zachowań. Jeśli Twój szczeniak traktuje Cię zębami podczas zabawy, natychmiast, schowaj ręce do kieszeni lub z dala od niego. To musi być sygnał, że jeśli używa zębów, przyjemności się kończą. Jeśli taka sugestia nie będzie przynosiła rezultatów, po każdej próbie gryzienia zostawiaj psa samego w pomieszczeniu i zamykaj za sobą drzwi. To powinna być reakcja natychmiastowa - zwierzę musi wiedzieć, że to bezpośredni skutek niepożądanego zachowania.
Jeśli po powrocie do pomieszczenia i kontynuowaniu zabawy pies nie gryzie, należy nagrodzić go jakimś smakołykiem i dać do zrozumienia, że to prawidłowe zachowanie. Ciężko nam oszacować, ile powinna trwać taka nauka - zależy to od rasy psa, jego usposobienia, oraz Twojego i jego zaangażowania. Pamiętaj, że jeśli w domu są dzieci, a Twój pies testuje zębami Twoją cierpliwość, nie możesz zostawiać ich samych bez opieki.
