Na samym początku warto wspomnieć, że pierwsze dni z nowym domownikiem mają olbrzymi wpływ na późniejsze kontakty człowieka z psem. Psychika szczeniaczka jest niezwykle podatna na kształtowanie. Nawiązana na początku więź, stworzone rytuały i wspólne aktywności, mogą przetrwać nawet kilkanaście lat.
Trzeba pamiętać, że piszczenie u psiego malucha jest naturalnym sposobem komunikacji. W taki sposób przez ostatnie 8 czy 12 tygodni (to optymalny czas, kiedy zwierzątko może zostać przekazane do nowego domu) porozumiewał się z mamą i rodzeństwem. W nowej sytuacji, w jakiej znalazł się mały piesek, jest to zupełnie normalne. Należy wtedy pojawić się - ale, co ważne, nie od razu - i zatroszczyć o emocje pupila, najlepiej w towarzystwie smaczka. Dzięki temu pies lepiej zapamięta tę regułę zachowania. Oprócz dania czasu na oswojenie się z domem, bawmy się ze szczeniakiem, chwalmy, wołajmy po imieniu, wchodźmy z nim w interakcje.
Nowe lokum dla szczeniaczka to potencjalne źródło wielu niebezpieczeństw. Warto sprawdzić, czy mieszkanie jest przystosowane do potrzeb lokatora. Cennych wskazówek może dostarczyć spojrzenie na przestrzeń z perspektywy psiaka i np. obejście pomieszczeń na czworakach. Należy zabezpieczyć wszystkie kable i przewody, zakleić ostre krawędzie, usunąć z zasięgu psich łapek i pyszczka trujące rośliny doniczkowe, a także ciężkie przedmioty, które mogą upaść na psa, gdy je potrąci.
Nie można zapominać o zabezpieczeniu balkonu i schodów, by uchronić szczeniaka przed niespodziewanym upadkiem. Jeśli zależy nam na tym, aby zwierzątko nie gryzło mebli, warto spryskać np. nogi od stołu czy krzeseł specjalnym preparatem. Nie zaszkodzi również pochować rzeczy na których szczególnie nam zależy, a które mogłyby zostać nadgryzione przez pupila. Na czas nieobecności właścicieli, psiak powinien mieć nieco ograniczoną przestrzeń do poruszania się np. kojec lub miejsce w łazience. Oczywiście kolejnym krokiem jest wynagrodzeniu rozłąki wspólnie spędzanym czasem i pieszczotami.
Na początku pobytu szczeniaka w naszym domu nie trzeba zarzucać go mnóstwem zabawek. Wiadomo, że troskliwy właściciel chciałby dla zwierzęcia wszystkiego, co najlepsze, a to często objawia się w postaci kupna coraz to nowych gadżetów. Najlepiej jednak nie rozpraszać malucha nadmiarem bodźców - przebywanie na nieznanym terytorium stanowi dla niego wystarczające wyzwanie.
Niewątpliwie piesek powinien mieć dostęp do dwóch misek (na wodę i karmę), smyczy i obroży, a także posłania. Z kolei w przezwyciężeniu tęsknoty za psią mamą może pomóc umieszczenie na posłaniu termoforu z gorącą wodą, owiniętego w przyjemną tkaninę. Należy także zabrać pieska do weterynarza - nawet jeśli pochodzi z profesjonalnej hodowli - i sprawdzić stan jego zdrowia, a także zaopatrzyć się w kalendarz szczepień.
Trzeba brać pod uwagę fakt, że u jednego szczeniaka nauka czystości będzie przebiegać w szybszym tempie, a u drugiego dużo wolniej. Najbardziej istotna jest konsekwencja w zachowaniu właściciela. Mały pies odczuwający charakterystyczną potrzebę będzie zachowywał się w określony sposób np. kręcąc w kółko lub obwąchując podłogę. Pomocne może okazać się karmienie psa w tych samych godzinach. Wtedy z dość dużym prawdopodobieństwem możemy określić, kiedy szczeniak będzie się wypróżniał i zapobiec ewentualnym “niespodziankom”.
