Na łamach naszego bloga wielokrotnie wspominaliśmy już o chorobach, które są wyjątkowo groźne dla czworonogów. W dzisiejszym artykule poruszymy temat kolejnej z nich – parwowirozy psa. Jak się objawia, jak leczyć tę chorobę i jakie są jej konsekwencje? Zapraszamy do lektury.
Na samym wstępie warto podkreślić, że parwowiroza psa zaliczana jest do chorób śmiertelnych. Narażone na nią są przede wszystkim szczenięta w wieku od 6. tygodnia do 6. miesiąca życia. Nie znaczy to jednak, że starsze psy nie są zagrożone. One również mogą zachorować, jeśli nie zostały wcześniej zaszczepione.
Parwowirus psi typu 2 przenoszony jest drogą kropelkową przez kontakt z chorym psem lub jego odchodami. Co ciekawe, wirus ten jest w stanie przetrwać na przedmiotach i w pomieszczeniach w temperaturze pokojowej nawet kilka lat, a jest wrażliwy przede wszystkim na niskie temperatury.
Parwowiroza może przyjąć dwie postaci: sercową i jelitową. Postać sercowa jest rzadka i dotyczy głównie najmłodszych psów. Z kolei postać jelitowa ma bardziej sprecyzowane objawy:
Bez odpowiedniego leczenia, śmierć może nastąpić w ciągu 2–3 dni. Śmiertelność wynosi aż 70%, a bez leczenia – niemal 100%. Starsze psy przechodzą chorobę łagodniej, ale nadal wymaga ona natychmiastowej interwencji weterynaryjnej.
Parwowiroza jest niezwykle trudna w leczeniu i często nie przynosi oczekiwanych efektów. Jak leczyć psa, jeśli podejrzewasz zarażenie parvovirusem u psa? Kluczowym krokiem jest szybka reakcja. Gdy zauważysz pierwsze objawy, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem weterynarii. Leczenie obejmuje:
Rokowania zależą od szybkości podjęcia leczenia i ogólnego stanu psa. U młodych szczeniąt, które są osłabione, walka z chorobą jest trudniejsza. Koszt leczenia może wynosić od kilkuset do nawet kilku tysięcy złotych, w zależności od długości hospitalizacji, potrzebnych leków i dodatkowych badań.
Dieta po przebytej chorobie powinna być lekkostrawna i bogata w składniki odżywcze, które pomogą zregenerować organizm psa. Jeśli Twój pies jest na diecie BARF, warto wprowadzać jedzenie stopniowo, zaczynając od gotowanego mięsa i delikatnych warzyw. Ważne jest również unikanie ciężkostrawnych składników, takich jak kości, które mogą obciążyć układ pokarmowy po infekcji.
Alternatywnie, możesz skonsultować się z weterynarzem, który doradzi najlepszy sposób żywienia dopasowany do potrzeb Twojego psa.
Parwowiroza, wywoływana przez parwowirus psi typu 2, nie jest groźna dla ludzi. Wirus ten atakuje wyłącznie psy, a ryzyko zarażenia dotyczy jedynie czworonogów. Jednak warto pamiętać, że parvovirus jest wyjątkowo odporny i może pozostawać aktywny na powierzchniach przez wiele lat. Z tego powodu po zakończeniu leczenia konieczne jest dokładne odkażenie mieszkania i wszystkich przedmiotów, z którymi miał kontakt chory pies.
Podstawowym sposobem zapobiegania parwowirozie jest szczepienie szczeniąt w 6., 8. i 12. tygodniu życia, a następnie powtarzanie szczepienia co rok. Warto również:
Dzięki odpowiedniej profilaktyce ryzyko zachorowania można znacznie ograniczyć.
Parwowiroza psa to choroba, która może być śmiertelna, zwłaszcza dla młodych szczeniąt. Znajomość objawów, takich jak biegunka, wymioty i osłabienie, może uratować życie Twojego czworonoga. Nie zwlekaj z leczeniem – szybka wizyta u weterynarza to klucz do zwiększenia szans na wyzdrowienie. Pamiętaj również o regularnych szczepieniach, które są najskuteczniejszą metodą ochrony przed parvovirusem u psa.
