Fobie u psów

Fobie u psów należą do zaburzeń psychicznych. Ich mianem określa się stany lękowe w reakcji na określone bodźce, mogą nimi być zarówno małe przestrzenie jak i ludzie ubrani w określony sposób, burze lub ciemność.

Istnieją trzy stadia fobii:

1. Fobia prosta – łatwo wyizolować konkretne bodźce, na które pies reaguje lękiem. Bodziec wywołuje warczenie, próbę schowania się i uciekania.
2. Fobia złożona – charakteryzuje ją zawężenie reakcji lekowej do unikania bodźca. Charakterystycznym sygnałem jest to, że czworonóg potrafi przewidywać pojawienie się nieprzyjemnego bodźca, gdyż zapamiętuje inne, ostrzegawcze bodźce, pojawiające się przed tym właściwym.
3. Objawy neurowegetatywne – Ostatnie stadium, w którym występuje drżenie ciała, próby ucieczki przed bodźcem.

Skąd się biorą fobie? Mają różne pochodzenie. Pies mógł się ich nabawić podczas pierwszych 12 tygodni swojego życia lub gdy doznał w przeszłości urazu związanego z jakimś bodźcem. Kolejnym typem fobii jest fobia społeczna – boi się kontaktu wzrokowego, dźwiękowego lub fizycznego – inne zachowania pozostają w normie. Jeśli stany lękowe są bardzo silne, potrzebna jest pomoc lekarza weterynarii, który zadecyduje o przepisaniu odpowiednich leków. Niezbędna jest oczywiście terapia behawioralna. Nie zapominajmy jednak, że najlepszym lekarstwem na psie lęki jest odpowiedzialny właściciel – osoba dająca poczucie bezpieczeństwa i spokoju. Mając takiego lidera, pies jest w stanie zrozumieć otaczający go świat i normalnie w nim funkcjonować. W takim towarzystwie nauczy się niezależności i zaradności, która pomoże mu odgonić „wszystkie strachy”.

Najważniejszym jest, aby zapamiętać iż objawy lękowe u psa, nigdy nie mogą być nagrodzone zainteresowaniem ze strony człowieka. Spojrzenie, dotyk czy słowa, skierowane do psa, w momencie gdy zachowuje się on niepoprawnie są odbierane jako zachęta do dalszego działania. Pamiętajcie o tym aby ignorować negatywne odruchy psa przy jednoczesnych nagradzaniu dobrych.