Merdanie ogonem jest jednym z wielu elementów tego, w jaki sposób pies komunikuje się ze swoim właścicielem i resztą otoczenia. Mowa ciała psa jest jednak znacznie bogatsza. Chcąc dobrze rozumieć i prawidłowo reagować na zachowania psa, warto uważnie przyglądać się nie tylko ogonowi, ale zwrócić uwagę także na wyraz pyska oraz ułożenie uszu. Dobrze wsłuchać się również w komunikaty, które pies chce nam przekazać za pomocą szczekania i innych wydawanych przez zwierzę dźwięków.
Pies merdający ogonem to najbardziej znany obrazek kojarzący się nam ze szczęśliwym pupilem. W obiegowej opinii machanie ogonem zawsze oznacza radość. Sam Viktor Hugo napisał nawet, że “uśmiech psa znajduje się w jego ogonie”. Jak jest naprawdę?
Okazuje się, że w odczytywaniu intencji psa znaczenie mają aż trzy czynniki: położenie ogona w stosunku do reszty ciała i wysokość na jaką się unosi, szybkość merdania, a nawet… strona, w którą porusza się ta najruchliwsza część ciała. Przyglądnijmy się tym dwóm ostatnim czynnikom.
W górę i w dół!
Ogon możemy postrzegać jako pewnego rodzaju barometr psiego nastroju. Generalna zasada brzmi tak: ogon uniesiony oznacza, że pies jest zadowolony, szczęśliwy i pełen pozytywnych emocji. Z kolei ogon spuszczony lub podkulony mówi nam o tym, że pies jest zły lub przestraszony. Dodatkowo, im szybsze ruchy ogona, tym bardziej możemy być pewni, że pies jest zaangażowany w daną czynność.
W lewo czy w prawo?
Merdanie w prawo jest oznaką zadowolenia, a poruszanie się ogona w lewą stronę sugeruje niezadowolenie lub smutek. Interesujący może być także fakt, że istnieje różnica między tym, jak pies komunikuje się z właścicielem, a w jaki sposób z innymi zwierzętami. W pierwszym przypadku ogon wychyla się nieznacznie w lewo, w drugim - w prawo. Zmiana ta jest jednak dla ludzkiego oka niemal niezauważalna.
Od każdej reguły mogą być jednak wyjątki. Istnieją rasy, które nie mają ogona lub długość tego organu jest niewielka (np. u owczarka australijskiego). Występują także takie o oryginalnych formach np. rogalika (taki ogon posiada Alaskan Malamute) czy w kształcie tzw. “rączki czajniczka”, którą mają psy rasy Shih Tzu. W takim wypadku właściciele powinni obserwować inne elementy psiej fizjonomii, by rozszyfrować zachowanie zwierzęcia. Warto wspomnieć, że w Polsce obcinanie (modyfikacja) psich ogonów - tzw. kopiowanie - jest prawnie zabronione.
